2023 © bahadirgezer.blog/zehirzemberek Her Hakkı Mahfuzdur.
Spor 4
-Bundan 20 yıl evvel spor gazetelerinde ve gazetelerin spor sayfalarında futbol takımlarının antrenmanları hakkında haberler olurdu: “Mustafa ile Orçun arasında yaşanan gerginlik takım arkadaşlarının hemen araya girmesiyle tatlıya bağlandı. Takımın basına açık idmanında Hakan’ın ceza sahası dışından şut çalıştığı görüldü… vs vs…”
Şimdi ise haberler şöyle: “Futbolcuların alacakları ödendi. Kulübün borçları ertelendi. Yeni devlet kredisi yolda. Stattan sonra spor tesislerinin tümünün isim hakkının devri için McDonald’s ile yapılan görüşmeler olumsuz neticelendi.”
Spor sayfaları ekonomi sayfalarına dönüşmüş vaziyette. Bu nahoş bir haldir.
-Futbol ligimiz yıldız eksikliği içerisinde. Ligimiz Dünya’nın en iyilerini misafir etmiş bir ligdir. Yani futbol ligi tarihimiz yıldızlarla doludur. Ve fakat şu anda bu durum böyle değil. Drogba’yı, Mario Gomez’i, Guti’yi, Kezman’ı, Van Persie’yi, Amokachi’yi, Hagi’yi, Okacha’yı, Alex’i, Van Hoijdonk’u, Roberto Carlos’u, Ribbery’i, Baliç’i, Popescu’yu, Taffarel’i, Sneijder’i, Eto’yu, Podolski’yi, Friedel’i, Mondragon’u, Moldovan’ı, Högh’ü, Quaresma’yı, Jardel’i, Ortega’yı ve daha fazla yıldızı Türk Futbol Ligi bünyesinde seyredebildik. Bu isimler en iyiler kategorisindedir. Her biri Dünya yıldızıdır. Bu sporcularla beraber teknik kadro anlamında da ligimiz en iyilere ev sahipliği yapmıştır: Parreira, Toshack, Löw, Feldkamp, Lucescu gibi kupalar kaldırmış, Almanya, Brezilya gibi Dünya’nın en iyi milli takımlarını çalıştırmış hocalar görmüştür ligimiz.
Ancak şimdi durum böyle değil.
Ligin durumu şu an vasat olarak tarif edilebilir.
Bunun sebebi sadece ekonomik sıkıntı değildir. Ekonomik sıkıntı yukarıda sayılan isimler Türkiye’ye gelirken yine vardı. Bizim elimizi kolumuzu bağlayan olgu torpil anlayışıdır. Takımların kadroları torpil ile şekilleniyor. Altyapılardaki en yetenekli gençleri ön plana çıkarmak yerine, birilerinin tanıdığı olan torpilliler kendilerine kadroda yer buluyorlar. Bu durum kendi ligimizde sindirilebiliyor. Ve ancak uluslararası turnuvalarda bu bozuk durum sonucunu hemen gösteriyor. Uluslararası mecrada hiçbir başarı alamıyoruz. Ve hatta bazen rezil oluyoruz.
Hırslı kulüp başkanlarına ihtiyaç var. Ali Şen gibi, Adnan Polat gibi, Süleyman Seba gibi kazanmayı şiar edinen, sportmen başkanlara ihtiyaç var. Fenerbahçe bu konuda biraz daha şanslı. Koç’un azimli olduğu net bir biçimde görülüyor.
Konudan uzaklaşmamak gerekirse; ligimizin yıldızlara ihtiyacı var. Bir Lewandowski, bir Sergio Ramos, bir Kante, bir Danilo, bir Mbappe ligimize getirilemiyorsa kalitemiz düşmüş demektir.
Evvelden geliyorlardı.
Bir Guardiola, bir Zidane, bir Mourinho Türkiye’ye getirilemiyorsa kalitemiz eskisinden aşağıda demektir.
Futbolumuz yıldız yoksunluğu içerisindedir.
-BJK, Galatasaray ve Fenerbahçe’yi farklı yapan şeyler var. Bu üçü spor sanayisi gibidir. Fabrika gibi. Yalnızca futbol ile sınırlı değildirler. Basketbol, voleybol, hentbol, su topu, jimnastik, yelken, yüzme, eskrim, masa tenisi, judo, güreş ve daha birçok branşta sporcu tutar bu kulüpler. Bu, Dünya’da pek çok spor kulübünün sahip olmadığı bir şeydir.
Örneğin İngiltere Premier Ligi’nde mücadele eden kulüplerin çoğu diğer spor dallarında faaliyet göstermemektedir. Ancak bir Real Madrid’e baktığımızda, bir Barcelona’ya baktığımızda geniş kapsamlı bir spor kulübü görüyoruz. Yalnızca bir futbol kulübü değil; bir spor kulübü. Komşumuz Yunanistan’daki Olympiakos Kulübü yine bizim üç büyüklerimizde olduğu gibi farklı branşlarda aktif tutum sergilemektedir.
Bu açıdan baktığımızda nadide kulüplerimiz olan Beşiktaş, Galatasaray ve Fenerbahçe’nin sağlam bir yapı üzerinde geleceğe güvenle bakmalarının garantisini verebilmemiz çok önemlidir. Bu üç spor kulübü artık kültür mirası niteliği kazanmıştır. Bu kulüpleri el üstünde tutmalı ve üzerlerine titremeliyiz.
-Halihazırdaki dev ölçekli tesislerimizi kullanamıyoruz. Atıl duruyorlar. Örnek: Atatürk Olimpiyat Stadı, İstanbulPark
Bizler yeni tesisler yapmayı konuşuyoruz. İşte “Ümraniye’ye dev bir stat yapalım!” Yapalım, yapalım da, önce zaten var olan tesislerden faydalanmanın yolunu bulalım.
-Futbolda 2000’li yılların başlarında yaşanan kurumsallaşma süreci pek çok kulübü zorda bıraktı. Artık yerel müteahhitten 10 milyon $ alıp zerre vergi ödememek ve bu para ile transfer yapmak dönemi kapanıyordu. Denetim daha fazla ve şeffaftı. Bu durumda spor kulüplerimizin yüklü miktar bağış alabilmelerini sağlayan bir mevzuata ihtiyacımız var demektir.
Ayrıca spor kulüplerimizi başarıya daha fazla motive edebilmek için Spor Bakanlığı teşvik primleri açıklayabilir. Örneğin “Şampiyonlar Ligi’nde çeyrek finale kalan takımımıza 30 milyon Lira teşvik primi belirlenmiştir.” diyebilir bakanlık.
Zorlamasız bir kısa senaryo: T. C. Devleti Spor Bakanlığı açıklama yapar ve UEFA nezdinde yapılacak turnuvalarda şampiyon olacak takıma tam 500 milyon Lira ödül verileceğini açıklar. Bunun üzerine Dünya’nın önde gelen futbolcu ve teknik adamları Türkiye’ye gelip bu yarışın içerisine girme hevesine tutulur. Gerçekten Dünya’nın önde gelen isimleri Türk kulüpleri ile sözleşmeler imzalarlar. Başarılı olmaları halinde hem UEFA’nın ödülleri, hem sponsorluk ödülleri, hem reklam gelirleri hem de T. C. ‘nin vereceği prim bir araya gelince ortaya küçük-orta ölçekli bir ülkenin bütçesi kadar para çıkmaktadır.
-Taraftar çıldırdı: Beşiktaş NFL’de takım satın alsın. Galatasaray Amerika’da beysbol takımı alsın.
-Türk Ligi diye bir yapı oluşturmayı hiç düşünür müyüz? Türkî Cumhuriyetler ile birlite oluşturulacak olan bu futbol liginde Türkmenistan, Kırgızistan, Özbekistan, Kazakistan, Azerbaycan, KKTC’den takımlar birbirleriyle karşılaşmaktadırlar.
Bütün bu ülkeler Şampiyonlar Ligi’ne birer takım gönderebilmektedir. Birleşmiş bir Türk Ligi oluşması halinde bu ligin ilk 6 sırasındaki takımlar Şampiyonlar Ligi’ne gidebilecektir.
Sportif anlamda bir birliktelik oluşturmasıyla beraber Türk Ligi diye adlandırılan bir yapı kültürel anlamda da Türk Uygarlığı’na katkı sağlayacaktır.
Bugün 9 Haziran 2023 Cuma 01:58 İstanbul Bahadır Gezer
zehirzemberek.com